ప్రేయసిని కనులార వీక్షించువేళ నే అనిమిషనేత్రుడను
తన దర్శనార్ధమై వేచియుండువేళ నేనాకుంఠిత దీక్షాదక్షుడను
తన కంఠధ్వనినాలకించువేళ నే పులకితపన్నగమును
తను గాత్రము శృతి జేయునపుడు నే వర్షఋతూకాంక్ష్తుడనగు చకోరమును
తను నటమయూరియై పాదము నేలనిడునపుడు నే శశికిరణసోభితమగు కలువపూరేకును
తను అలసితయై డస్సినపుడు నే కళను గోల్పోయిన శిశిరపత్రమను
తను నా జేయి పట్టునపుడు నా చరిత్రాపర భగీరధము
తన స్వాంతన లేని బతుకు వ్యర్థము
తన కంటిపాపలో నా బింబము స్వాతిముత్యము
తనకై నా మనసు మధుపము నిండిన పుష్పము
ఎచటగలవో చెలీ, గనుమీ దీనుడిని, కటాక్షించు ఈ ప్రేమికుడిని
